вучыдымо

Г. вычы́дымы

1. прич. от вучаш.

2. в знач. сущ. неожиданность, неожиданное. Кенета чыланат лӱдмышт да вучыдымышт дене «Ах!» манын, кычкырал колтышт. А. Куприн. Вдруг от испуга и иеожиданности все ахнули.

3. прил. неожиданный, нежданный. Вучыдымо йодыш неожиданный вопрос; вучыдымо серыш нежданное письмо; вучыдымо вашлиймаш неожиданная встреча; вучыдымо паша непредвиденная работа; вучыдымо шонымаш внезапная мысль.

□ Вучымо уна тӧрыштӧ, вучыдымо – терыште. Калык мут. Жданный гость за столо.м, нежданный – в санях.